قدم مي زد و با خود حرف مي زد.راه مي رفت و با خود نجوا مي کرد.آخر دريچه اي،راهي، چاره اي.

به که مي توانست بگويد که چه در سر دارد.مي خواست گلستاني را براي پروانگان عاشق به پا کند،تا آنان که دل به پنجره فولاد خورشيد مهرباني گره زده اند،بتوانند چند صباحي به پابوس مولاي خويش آيند.

آخر نمي توان با اين دست کوچک ميخانه اي به پا کرد تا آنان که از يک سو شوق زيارت جانشان را به لب آورده و از ديگر سو زنجير فقر پاي رفتن را از آنان سلب کرده،بتوانند شهد شيرين وصال را جرعه جرعه سرکشند و مستانه رضا رضا کنند.

چاره چيست؟

براي ادامه مطلب به آدرس زيرمراجعه و براي تقديم مطالب بهتر مرا به جرعه اي از محبت خويش بنوازيد

http://serat.mihanblog.com/post/216

همه دنيا رو نامردا گرفتن

وفا رو از شما مردا گرفتن

خبر آمد که مجنون را پريشب

به همراه سه تا ليلي گرفتن

سلام خيلي چاکريم داداش مجيد

آپم بيا پيش ما داداشي.

سلام داداشي مجيد چطوري؟خوبي دادا؟چه ميکني با سرنوشت؟؟؟

داداشي عکسا همش عالي بودن...مر300000000000000

داداشي جونيم برگشتم به دهکده بيا پيش ما قبل اينم به خدا اومدم بهت سربزنم وبت باز نکردش ازم دلگير نشو...

سلام و صدسلام
چه خبر؟
زمان تبليغات کانديداها شروه شده ها!
ميدونستي؟
:)
http://parsiname.parsiblog.com/Posts/23/

اميدوارم از فرصت پيش اومده براي شناخت خوب کانديداها استفاده کني تا بتوني انتخاب خوبي داشته باشي...
ياعلي