نه تو مي ماني و نه اندوه

و نه هيچيک از مردم اين آبادي…

به حباب نگران لب يک رود قسم،

و به کوتاهي آن لحظه شادي که گذشت،

غصه هم مي گذرد،

آنچناني که فقط خاطره اي خواهد ماند…

لحظه ها عريانند.

به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز…