دور از چشم خدا ؛به بازمانده ي احساسات و اعتراف چند ساله‌؛ که گفتنش ديگر مهم نيست ولي . بايد گاهي زد.؛؛؛؛ به سيم آخر را مي گويم....... نميشود در يک زمان هم عاقل بود و هم عاشق..؛وعشق ؛چه معامله ي بي واسطه اي که مُـفـــــت هم نمـــــــي ارزد... اين غرفه از عشق ,روايت عجيبي دارد...برگه ي ترخيص براي زندگي عاريه و خيابان هاي سرد رابطه و قسط هاي عقب افتاده يِ احساسي... در همين بن‌بست؛؛ من تا حواسم به کوچه است توبراي تمامه خيابان ها دست تکان بده.... از راه / راهِ گورخرها؛ اعصاب ام بهم مي ريزد... تاريخ انقضاي آدم ها؛؛قطعا" مرگ نيست و چقدر از آدم هايِ روتين خنده ام ميگيرد....تکليف من که هر ثانيه براي تو دلتنگم ؛چه مي شود؟؟؟...بيا...کي اش مهم نيست....چه فرق مي کند کي وُ کدام روزِ هفته باشد ....دروغ چرا....هرهفت روز هفته،اوضاع براي من؛همين است....گم شدم در روزهاي بي تو.............. بعضي گم شدن ها گفتن ندارد ولي اينجا ؛خدا هم؛؛از تنهايي حوصله اش سر رفته